NEURO DIVERSITEIT DYSLEXIE

Dyslexie is een neurologisch verschil dat van invloed is op hoe mensen taal verwerken, vooral lezen en schrijven. Het heeft geen verband met intelligentie of inspanning. Naar schatting heeft tot 10% van de bevolking in welke cultuur of regio dan ook in zekere mate van dyslexie.

Voor vele jaren is dyslexie gezien als een probleem of een nadeel. Mensen met dyslexie hebben vaak moeite op school en worden geconfronteerd met stigma en discriminatie. Echter, dit perspectief is onvolledig en onjuist. Dyslexie brengt ook unieke vaardigheden en voordelen met zich mee die vaak over het hoofd worden gezien of genegeerd.

Natuurlijk, we ontkennen niet dat dyslexie ook met uitdagingen en moeilijkheden komt, vooral op het gebied van lezen en schrijven. Dit zijn belangrijke vaardigheden die je dagelijks tegenkomt. En de ervaringen van dyslecten tijdens hun onderwijs en werk zijn vaak niet mals. We willen deze strijden niet negeren of minimaliseren, maar juist door naar het geheel te kijken krijgen de sterke kanten de kans om de zwakke kanten te verbeteren.

Echter, we willen ook niet alleen op deze moeilijkheden focussen en het grotere geheel uit het oog verliezen. Dyslexie is niet een gebrek of falen. Het is een natuurlijke variatie met eigen krachten en voordelen. Mensen met dyslexie beoordelen op basis van één communicatiemiddel is onrechtvaardig en onnauwkeurig. Het kan ook hun zelfbeeld, motivatie en welzijn schaad.

We willen hen helpen hun talenten en passies te ontwikkelen, want daar ligt hun toekomst of baan.

Dr. Helen Taylor, een onderzoeker aan de Universiteit van Cambridge, heeft een nieuw perspectief op dyslexie onderzocht. Ze betoogt dat dyslexie een vorm van "cognitieve specialisatie" is die geëvolueerd is om mensen te helpen omgaan met veranderende omgevingen. Mensen met dyslexie zijn meer afgestemd op globale in plaats van lokale verwerking, verre in plaats van nauwe associaties, bewust in plaats van automatisch denken, en diffuse in plaats van gerichte aandacht. Deze vaardigheden maken hen creatiever, innovatiever en aanpasbaarder.

Taylor en haar collega's hebben een uitgebreide hoeveelheid bewijsmateriaal uit de neurowetenschappen, psychologie en onderwijs bekeken die dit perspectief ondersteunt. Ze hebben ontdekt dat mensen met dyslexie niet alleen verschillend presteren bij leestaken, maar ook bij vele andere cognitieve taken, waarbij sommige superieure vaardigheden tonen. Zo excelleren mensen met dyslexie bijvoorbeeld in divergent denken, het vermogen om nieuwe en gevarieerde oplossingen voor problemen te genereren. Ze hebben ook verbeterde visueel ruimtelijke vaardigheden, zoals mentale rotatie en navigatie. Bovendien hebben ze een grotere gevoeligheid voor context en ambiguïteit, wat hen kan helpen verschillende perspectieven en situaties te begrijpen.

Deze sterke punten zijn niet alleen voordelig voor individuen, maar ook voor de samenleving als geheel. Taylor suggereert dat mensen met dyslexie een cruciale rol spelen in de aanpassing en overleving van de mensheid, door het verkennen van nieuwe bronnen en kansen, het uitvinden van nieuwe technologieën en methoden, en het creëren van nieuwe vormen van kunst en cultuur. Ze noemt vele voorbeelden van succesvolle dyslectici die significante bijdragen hebben geleverd aan verschillende vakgebieden, zoals Albert Einstein, Leonardo da Vinci, Steve Jobs en Richard Branson.

Daarom moeten we onze houding ten opzichte van dyslexie veranderen en de waarde en het potentieel ervan waarderen. We moeten de sterke punten van mensen met dyslexie erkennen en vieren, en hen voorzien van de ondersteuning en kansen die ze nodig hebben om te gedijen. We moeten ons onderwijs- en werkstelsel ontwerpen om verschillende manieren van leren en denken te accommoderen, en om samenwerking en diversiteit te bevorderen. We moeten begrijpen dat dyslexie geen fout is, maar een geschenk. Het is een essentieel onderdeel van het menselijk spectrum dat onze wereld verrijkt.