De website van Dyslexic Advantage.
DYSLEXIE LETTERTYPES
Leesbaarheid voor iedereen
De zoektocht naar leesbaarheid en duidelijkheid is een voortdurende ontwikkeling, die teruggaat tot het einde van de 19e eeuw toen de behoefte aan duidelijke bewegwijzering in stedelijke omgevingen dat letterontwerpers aanzette tot het verkennen van verschillende typografische stijlen. Deze zoektocht heeft geleid tot de creatie van verschillende lettertypen, waarvan algemeen gericht zijn op het verbeteren van de leesbaarheid voor de algemene bevolking, vaak aangeduid als “neurotypisch”.
Een goed voorbeeld van een schreefloos lettertype als alternatief voor traditionele schreef lettertypen is de Akzidenz Grotesk (1898) en later opgevolgd door Helvetica, die populair werden vanwege hun schone, eenvoudige uitstraling, vooral in bewegwijzering. Later voor computer schermen kwam Arial, een lettertype dat veel mensen kennen door de opname in Microsoft Word. Zo is in verloop van tijd de dominantie van schreefloze lettertypen in alledaagse communicatie verder gegroeid.
De discussies over de leesbaarheid van lettertypen tussen schreef- en schreefloze lettertypes is net zo lang gaande als ze bestaan. Onderzoek heeft zich verdiept in welke lettertypen het meest leesbaar zijn, waarbij academici die veel lezen de voorkeur geven aan schreeflettertypen, deze schreefletters die het ook meest worden gebruikt binnen universiteiten, terwijl de algemene bevolking vaker de voorkeur geeft aan schreefloze lettertypen. Deze voorkeur wordt toegeschreven aan de verminderde visuele rommel van schreefloze fonts, waardoor ze gemakkelijker te ontcijferen zijn.
De discussie en het onderzoek naar de leesbaarheid van schreef- en schreefloze lettertypen zijn al sinds het einde van de 19e eeuw gaande.
DYSLEXIE LETTERTYPES
Zelfs onder neurodivergente individuen met dyslexie geeft ongeveer 4% de voorkeur aan schreef lettertypen. Daarentegen geeft ongeveer 96% van de mensen met dyslexie over het algemeen de voorkeur aan schreefloze lettertypen vanwege hun minder visuele rommel tijdens het lezen. Echter, met dit in gedachten weet je meteen dat er geen universele oplossing is voor lettertypen die geschikt is voor iedereen met dyslexie.
In de jaren 1990 en het begin van de jaren 2000 waren er enkele pogingen om lettertypen specifiek voor mensen met dyslexie te maken. Deze werden voornamelijk geleid door mensen zonder dyslexie. Ze werkten samen met ontwerpers, met theorieën uit onderzoek naar leesbaarheid en hielden zich aan conventionele typografische ontwerpprincipes. Ondanks hun goede bedoelingen vertoonden de resulterende lettertypen vaak tweeling letters en hielden ze zich strikt aan traditionele typografische regels, waardoor ze uiteindelijk geen significante impact hadden.
DYSLECTISCHE FOUTEN ALS START
In 2008 begon Christian Boer, een grafisch ontwerper met dyslexie, aan een uniek project op de HKU Hogeschool van de Kusnten Utrecht. Gebaseerd op zijn eigen ervaringen met lezen als een dyslect en zijn expertise in grafisch ontwerp, begon Boer bij de fouten die hij maakte tijdens het lezen en schrijven als startpunt voor het Dyslexie Font. Door deze fouten te onderzoeken, verkreeg hij waardevolle inzichten in de cognitieve processen die een rol spelen in de hersenen van mensen met dyslexie tijdens het lezen.
MEER DYSLECTISCH FONTS
Na de brede media-aandacht die Dyslexie Font kreeg na 2011, ontstond er een toenemende interesse in het creëren van lettertypen die op maat gemaakt zijn voor mensen met dyslexie. Goed voorbeeld doet volgen. Sommige mensen probeerden de ontwerpprincipes van Dyslexie Font te repliceren, zij het zonder een volledig begrip idee erachter. Zo pasten ze vergelijkbare ontwerpregels toe zonder de onderliggende betekenis te begrijpen, zoals het dikker maken van de onderkant van letters, ondanks dat bepaalde letters zoals "o" geen dergelijke aanpassingen vereisen wanneer ze omgekeerd worden.
Aan de andere kant waren er mensen die zich waagden aan het ontwerpen van hun eigen lettertypen, geleid door nieuwe ideeën en ontwerp filosofieën. Deze inspanningen verschilden sterk in aanpak en weerspiegelden de diverse perspectieven en creatieve processen van hun makers.
CONCLUSIE
Ondanks de opkomst van verschillende dyslectische lettertypen, blijft Dyslexie Font het meeste gekozen font voor mensen met dylexie, zoals het blijkt uit bijvoorbeeld onderzoek uitgevoerd door Dyslexic Advantage.
Het is essentieel om te erkennen dat hoewel dyslectische lettertypen zoals Dyslexie Font aanzienlijke voordelen bieden voor veel mensen met dyslexie, er geen one-size-fits-all oplossing is. Factoren zoals individuele voorkeuren, gewoonte met specifieke standaard lettertypen en psychologische barrières kunnen van invloed zijn, zoals niet willen worden geholpen. Vraag gewoon aan de persoon met dyslexie zelf willen.
