2010 University of Twente (ENG) Learn More
2012 Survey primary schools (ENG) Learn More
2013 University of Amsterdam (NL) Learn More
2013 University of Twente (ENG) Learn More
2015 University of Lille (ENG) Learn More
LEES ONDERZOEK DYSLEXIE
Het onderzoek dat hier wordt gepresenteerd, werd onafhankelijk geïnitieerd door universiteiten, zonder enige directe banden of financiële betrokkenheid.
Uitgelicht zijn twee studies: de oogtracker studie, waarbij geavanceerde technologie wordt gebruikt om rechtstreeks de invloed van het lettertype op begrip en lezen te observeren, en het onderzoek naar scholen en individuen, dat tastbare resultaten weerspiegelt die resoneren met echte ervaringen in het dagelijks leven.
Deze website is in Dyslexie Font
EYE TRACKER ONDERZOEK
2015 Universiteit van Lille
Deze studie ontdekte dat het gebruik van een specifiek lettertype het lezen verbeterde voor dyslectische kinderen. Het aangepaste lettertype verminderde fouten bij het hardop lezen en verbeterde de oogbewegingspatronen tijdens stil lezen, wat wijst op een betere toegang tot het lexicon.
Het effect van het lettertype op woordfrequentie was significant. Bovendien verbeterde het de grootte van de saccade, waardoor lezen gemakkelijker werd en door meer dan 70% van de deelnemers werd geprefereerd. Belangrijk is dat het verbeterde lezen met het aangepaste lettertype ook leidde tot een beter begrip, zoals aangetoond door hogere test scores.
Originele tekst van het onderzoek:
DISCUSSIE EN CONCLUSIE
In dit onderzoek worden de effecten van een aangepast lettertype op prestaties bij hardop lezen en stil lezen onder een groep dyslectische kinderen onderzocht. Wat betreft het hardop lezen leidt het aangepaste lettertype tot een afname van het foutenpercentage. Bij stil lezen observeren we significante verschillen wat betreft oogmotorische parameters. De duur van de eerste fixaties en de kijktijd zijn korter wanneer de deelnemer een tekst in een aangepast lettertype leest.
Deze tijdsindicatoren zijn in lijn met de processen van lexicaal toegang die dus lijken beter te worden bereikt (Rayner, 1998; Reingold, 2003; Reingold & Rayner, 2006; Reichle, Warren & McConnel, 2009). Dit resultaat wordt bevestigd door de gegevens met betrekking tot het effect van frequentie: we observeren een significant effect van frequentie op kijktijd wanneer de tekst is geschreven in lettertype D, en dit effect wordt nog meer geaccentueerd voor totale fixaties, deze configuratie wordt niet verkregen wanneer de tekst wordt gepresenteerd in lettertype A. Het wordt begrepen dat deze effecten alleen van invloed zijn op de kijktijden en totale fixaties, en niet op de duur van de initiële fixatie omdat dit meer verband houdt met pre-lexicale of intra-lexicale processen.
Net als bij temporale indices worden ook de ruimtelijke indices beïnvloed door het aangepaste lettertype. In het bijzonder observeren we een toename in de amplitude van saccades, wat wijst op een grotere leesbaarheid. In feite, wanneer een tekst moeilijk te lezen is (Rayner, 1998), bij kinderen die leren lezen (Khalifi, 2013) of bij zwakke lezers, wordt de grootte van de saccades verkleind. Toch neemt het in ons geval toe, wat in overeenstemming is met de hypothese dat het aangepaste lettertype het lezen vergemakkelijkt, althans voor dyslectici. Deze objectieve observatie bevestigt de gevoelens van de deelnemers zelf, waarvan meer dan 70% de voorkeur geeft aan het aangepaste lettertype.
GROOTTE VAN SACCADES
Tegelijkertijd wordt begrip efficiënter: de resultaten van de begripstest zijn hoger voor de tekst geschreven met lettertype D. Aangezien lexicaal toegang wordt vergemakkelijkt, is de cognitieve belasting zwakker, waardoor er meer middelen beschikbaar zijn voor de post-lexicale processen die betrokken zijn bij begrip. Aangezien aandacht en saccades met elkaar zijn verbonden, zou de toename in de grootte van saccades wellicht betere aandachtscontrole mogelijk maken, in het zeer specifieke geval dat lezen betreft.
SURVEY ONDERZOEK
Survey onderzoek uit 2012 onder basisscholen en dagelijkse gebruikers.
Zowel onderzoeken als artikelen over het lettertype Dyslexie worden onafhankelijk uitgevoerd door Judith van de Vrugt en Annalotte Ossen. Na elke vraag is er een optie om een toelichting te geven voor meer informatie. Deze worden ook opgenomen in het rapport na elke vraag.
Het onderzoek is uitgevoerd in Nederland en is vertaald naar het Engels. Daarom kunnen er Nederlandse verwijzingen naar producten of lesmateriaal in het rapport voorkomen.
MEER ONDERZOEK
In de loop der jaren zijn door verschillende universiteiten diverse studies uitgevoerd die een overweldigend positief effect bevestigen. Lees meer over de effectiviteit van het Dyslexie Font in de onderstaande studies.
Al enige tijd overtuigd van de positieve effecten van het Dyslexie Font, hebben we onderzoeksresultaten ontvangen over de effectiviteit ervan.
Verschillende onderzoeken onder mensen met dyslexie hebben aangetoond dat zowel kinderen als volwassenen sneller kunnen lezen en minder fouten maken bij het gebruik van het Dyslexie Font. Bovendien worden mensen die met dyslectici werken, zoals leraren, ouders en remedial teachers, gevraagd naar hun mening en observaties over de effectiviteit van het lettertype.
RESULTAAT IN NUMMERS
72,2% van de geteste personen kan sneller lezen met het Dyslexie Font.
73,2% van de deelnemers maakt minder fouten met het lettertype.
Ongeveer 84,3% van de dyslectici zou aanraden om het Dyslexie Font te gebruiken aan anderen.
MEEST BELANGRIJKE
Als het gaat om dyslexie, is het belangrijkste simpelweg om de persoon met dyslexie te vragen wat ze nodig hebben en dat op te volgen.
ALGEMEEN DYSLEXIE ONDERZOEK
Naast onderzoek naar lettertypen, verken ik ook breder onderzoek naar dyslexie. Dit heeft tot doel meer informatie te bieden aan leraren, professionals en ouders. Hieronder staan enkele studies die dyslexie in het juiste perspectief plaatsen en hopelijk waardevolle inzichten bieden aan mensen. In Nederland organiseren we jaarlijks de Week van Dyslexie met hetzelfde initiatief, met internationale onderzoekers en sprekers.
Deze website is in Dyslexie Font
ONDERZOEK NEURODIVERSITEIT DYSLEXIE
Aanvullende Cognitie: Het Verbeteren van Aanpasbaarheid door Collectieve Intelligentie
Helen Taylor
De theorie van Aanvullende Cognitie werpt licht op hoe mensen zich neurocognitief hebben ontwikkeld om zich te specialiseren in verschillende maar onderling verbonden manieren om informatie te zoeken. Deze aanvullende cognitieve processen werken samen als een complex adaptief systeem en dragen bij aan de opmerkelijke capaciteit van onze soort voor aanpassing.
Belangrijke Inzichten:
Specialisatie en Aanpassing: Als gevolg van specialisatie gedijt onze soort door groepen te vormen bestaande uit individuen met aanvullende cognitieve vermogens. Deze specialisatie stelt ons in staat om sneller en flexibeler aan te passen aan veranderende omgevingen.
Succes en Aanpassingsvermogen: Het vermogen om zich aan te passen ligt aan de kern van het succes van onze soort. Door gebruik te maken van diverse cognitieve krachten binnen groepen verbeteren we onze collectieve probleemoplossende capaciteiten.
Nadelen: Echter, er is een waarschuwing. Wanneer groepen deze complementaire balans missen, kan hun gedrag en cultuur maladaptief en onhoudbaar worden, wat leidt tot negatieve gevolgen.
Uitdagingen en Oplossingen:
Schaalbaarheid van Aanpassing: Veel van de uitdagingen van vandaag komen voort uit moeilijkheden om op grote schaal aan te passen. Om dit aan te pakken, moeten we erkennen dat onze aanpassingsvermogen berust op complementaire cognitie.
Bewustzijn Doet Ertoe: Historisch gezien leefden mensen in zeer collaboratieve jager-verzamelaarstammen. Om effectief op grotere schaal aan te passen, hebben we bewustzijn nodig van deze collectieve cognitie.
Systemen Ontwerpen: Van onderwijs tot de economie, we zouden opzettelijk systemen moeten ontwerpen die diverse denkstijlen, effectieve communicatie en samenwerking bevorderen.
Het Benutten van Aanvullende Cognitie: Door verschillende cognitieve zoekvaardigheden te combineren, kunnen we samen superieure technologieën creëren, complexe problemen oplossen en duurzame aanpassing versnellen.
MRI ONDERZOEK DYSLEXIE
Het Ontgrendelen van Dyslexie: Inzichten uit MRI hersenonderzoek
Bennett Shaywitz
Sally E. Shaywitz
Onderzoekers van Yale, onder leiding van het echtpaar Sally E. Shaywitz, M.D., en Bennett A. Shaywitz, M.D., hebben functionele magnetische resonantiebeeldvorming (fMRI) gebruikt om een neurale kortsluiting te ontdekken bij dyslectische kinderen. Ze identificeerden het occipito-temporale gebied, of het woordvormingsgebied, aan de achterkant van de linkerhelft van de hersenen als cruciaal voor vaardig lezen.
De verstoord neurale circuits in dit gebied werden gevonden bij dyslectische kinderen, wat suggereert dat dyslexie een intrinsieke aandoening is. Vroege interventie is cruciaal, zoals blijkt uit de urgentie die blijkt uit de bevindingen van de studie. De Shaywitzes benadrukken dat dyslexie een echt probleem is dat visueel zichtbaar is in de hersenen met MRI, en ongeveer één op de vijf kinderen treft, ongeacht hun intelligentie.
Hoewel dyslectische kinderen zich kunnen aanpassen door verschillende hersengebieden te gebruiken voor lezen, kan vroege identificatie en interventie via gespecialiseerde programma's een aanzienlijke impact hebben op hun leesvaardigheden.
