Skip to main content

IS DYSLEXIE EEN HANDICAP

Herdefiniëring van dyslexie: Labels uitdagen en verschillen in leren omarmen.

Ja, dyslectici worden officieel geclassificeerd als "beperkt". In Nederland wordt dyslexie als volgt omschreven: "Een hardnekkig probleem met het aanleren en het accuraat en/of vlot toepassen van het lezen en/of spellen op woordniveau". Wat is echter de kost van deze aanduiding?

All deze labels, zoals "gehandicapt," "disfunctioneel," "beperkt," enzovoort, hebben me altijd verontrust. Veel mensen, of het nu opzettelijk is of niet, schrijven de moeilijkheden van een dyslecticus uitsluitend toe aan dyslexie. Deze bewering wordt niet ondersteund door onderzoek! De maatschappij vertelt dyslectici: "Het is jouw verantwoordelijkheid," "je kunt er niets aan doen," en "het is een handicap waar je mee moet leven." Echter, hiervoor is geen bewijs. Ten slotte wordt dyslectici verteld dat ze een leerstoornis hebben.

Meeste dyslectici zien hun dyslexie als een leerverschil in plaats van een beperking. Dit komt doordat ze ook uitblinken in andere taken.

BREKEN MET STEREOTYPES

De taal die wordt gebruikt om dyslexie te bespreken, kan invloed hebben op hoe iemand zijn of haar eigen dyslexie begrijpt, evenals op hoe klasgenoten, collega's, leraren en werkgevers erop reageren. Het labelen van dyslexie als een handicap suggereert bijvoorbeeld dat het een negatieve aandoening is die een persoon beperkt of handicapt.

Door het volledige beeld van dyslexie te bekijken, waarbij de hersenen informatie anders verwerken dan de algemene groep, betekent dit niet automatisch dat het als een handicap kan worden beschouwd. Iedereen heeft sterke en zwakke kanten. Niemand excelleert op alle gebieden, maar dat betekent niet dat iemand meteen als gehandicapt moet worden bestempeld. Dit kan er ook toe leiden dat iemand sociaal wordt buitengesloten. Terwijl iemand met dyslexie heel goed kan leren als er een ander medium dan geschreven taal wordt gebruikt.

Volgens onderzoeken is dyslexie meestal genetisch bepaald, en schattingen suggereren dat één op de tien mensen dyslectisch is, waarvan 40 procent een ernstige vorm ervaart. Met vroege diagnose, de juiste strategietraining en passende aanpassingen kan elke dyslectische student zijn volledige potentieel in het klaslokaal bereiken, ongeacht de ernst van de symptomen. Het is ook belangrijk op te merken dat dyslexie geen verband houdt met IQ, en veel dyslectici gaan door naar succesvolle carrières. Personen die een vroege diagnose krijgen, hebben zelfs wel eens gezegd dat ze hun dyslexie niet zouden veranderen als ze de kans hadden, omdat ze het zien als een bron van creativiteit, probleemoplossende vaardigheden en vastberadenheid.